یس 29

بِسْمِ اللَّـهِ الرَّحْمَـٰنِ الرَّحِیمِ

سَلَامٌ قَوْلًا مِّن رَّبٍّ رَّحِیمٍ ﴿٥٨﴾

از جانب پروردگار[ى‌] مهربان [به آنان‌] سلام گفته مى‌شود. (۵۸)

Peace—a saying from a Most Merciful Lord. (58)

سوره زیبای یس (58)

یس 28

بِسْمِ اللَّـهِ الرَّحْمَـٰنِ الرَّحِیمِ

هُمْ وَأَزْوَاجُهُمْ فِی ظِلَالٍ عَلَى الْأَرَائِکِ مُتَّکِئُونَ ﴿٥٦﴾ لَهُمْ فِیهَا فَاکِهَةٌ وَلَهُم مَّا یَدَّعُونَ ﴿٥٧﴾

آنها با همسرانشان در زیر سایه‌ها بر تختها تکیه مى‌زنند. (۵۶) در آنجا براى آنها [هر گونه‌] میوه است و هر چه دلشان بخواهد. (۵۷)

They and their spouses, in shades, reclining on couches. (56) They will have therein fruits. They will have whatever they call for. (57)

سوره پر نشانه یس (56-57)

یس 27

بِسْمِ اللَّـهِ الرَّحْمَـٰنِ الرَّحِیمِ

فَالْیَوْمَ لَا تُظْلَمُ نَفْسٌ شَیْئًا وَلَا تُجْزَوْنَ إِلَّا مَا کُنتُمْ تَعْمَلُونَ ﴿٥٤﴾إِنَّ أَصْحَابَ الْجَنَّةِ الْیَوْمَ فِی شُغُلٍ فَاکِهُونَ ﴿٥٥﴾

امروز بر کسى هیچ ستم نمى‌رود، جز در برابر آنچه کرده‌اید پاداشى نخواهید یافت. (۵۴)در این روز، اهل بهشت کار و بارى خوش در پیش دارند. (۵۵)

On that Day, no soul will be wronged in the least, and you will be recompensed only for what you used to do. (54) The inhabitants of Paradise, on that Day, will be happily busy. (55)

سوره پر برکت یس (54-55)

یس 26

بِسْمِ اللَّـهِ الرَّحْمَـٰنِ الرَّحِیمِ

قَالُوا یَا وَیْلَنَا مَن بَعَثَنَا مِن مَّرْقَدِنَا ۜ ۗ هَـٰذَا مَا وَعَدَ الرَّحْمَـٰنُ وَصَدَقَ الْمُرْسَلُونَ ﴿٥٢﴾ إِن کَانَتْ إِلَّا صَیْحَةً وَاحِدَةً فَإِذَا هُمْ جَمِیعٌ لَّدَیْنَا مُحْضَرُونَ ﴿٥٣﴾

مى‌گویند: «اى واى بر ما، چه کسى ما را از آرامگاهمان برانگیخت؟ این است همان وعده خداى رحمان، و پیامبران راست مى‌گفتند.» (۵۲) [باز هم‌] یک فریاد است و بس؛ و بناگاه همه در پیشگاه ما حاضر آیند. (۵۳)

They will say, “Woe to us! Who resurrected us from our resting-place?” This is what the Most Gracious had promised, and the messengers have spoken the truth.” (52) It will be but a single scream; and behold, they will all be brought before Us. (53)

سوره زیبای یس (52-53)

یس 25

بِسْمِ اللَّـهِ الرَّحْمَـٰنِ الرَّحِیمِ

فَلَا یَسْتَطِیعُونَ تَوْصِیَةً وَلَا إِلَىٰ أَهْلِهِمْ یَرْجِعُونَ ﴿٥٠﴾ وَنُفِخَ فِی الصُّورِ فَإِذَا هُم مِّنَ الْأَجْدَاثِ إِلَىٰ رَبِّهِمْ یَنسِلُونَ ﴿٥١﴾

آنگاه نه توانایى وصیّتى دارند و نه مى‌توانند به سوى کسان خود برگردند. (۵۰) و در صور دمیده خواهد شد، پس بناگاه از گورهاى خود شتابان به سوى پروردگار خویش مى‌آیند. (۵۱)

They will not be able to make a will, nor will they return to their families. (50) The Trumpet will be blown, then behold, they will rush from the tombs to their Lord. (51)

سوره راهنمای یس (50-51)

یس 24

بِسْمِ اللَّـهِ الرَّحْمَـٰنِ الرَّحِیمِ

وَیَقُولُونَ مَتَىٰ هَـٰذَا الْوَعْدُ إِن کُنتُمْ صَادِقِینَ ﴿٤٨﴾ مَا یَنظُرُونَ إِلَّا صَیْحَةً وَاحِدَةً تَأْخُذُهُمْ وَهُمْ یَخِصِّمُونَ ﴿٤٩﴾

و مى‌گویند: «اگر راست مى‌گویید، پس این وعده [عذاب‌] کى خواهد بود؟» (۴۸) جز یک فریاد [مرگبار] را انتظار نخواهند کشید که هنگامى که سرگرم جدالند غافلگیرشان کند. (۴۹)

And they say, “When will this promise be, if you are truthful?” (48) All they can expect is a single blast, which will seize them while they feud. (49)

سوره نورانی یس (48-49)

یس 23

بِسْمِ اللَّـهِ الرَّحْمَـٰنِ الرَّحِیمِ

وَإِذَا قِیلَ لَهُمْ أَنفِقُوا مِمَّا رَزَقَکُمُ اللَّـهُ قَالَ الَّذِینَ کَفَرُوا لِلَّذِینَ آمَنُوا أَنُطْعِمُ مَن لَّوْ یَشَاءُ اللَّـهُ أَطْعَمَهُ إِنْ أَنتُمْ إِلَّا فِی ضَلَالٍ مُّبِینٍ ﴿٤٧﴾

و چون به آنان گفته شود: «از آنچه خدا به شما روزى داده انفاق کنید»، کسانى که کافر شده‌اند، به آنان که ایمان آورده‌اند، مى‌گویند: «آیا کسى را بخورانیم که اگر خدا مى‌خواست [خودش‌] وى را مى‌خورانید؟ شما جز در گمراهىِ آشکارى [بیش‌] نیستید.» (۴۷)

And when it is said to them, “Spend of what God has provided for you,” those who disbelieve say to those who believe, “Shall we feed someone whom God could feed, if He so willed? You must be deeply misguided.” (47)

سوره هدایتگر یس (47)

یس 22

بِسْمِ اللَّـهِ الرَّحْمَـٰنِ الرَّحِیمِ

وَإِذَا قِیلَ لَهُمُ اتَّقُوا مَا بَیْنَ أَیْدِیکُمْ وَمَا خَلْفَکُمْ لَعَلَّکُمْ تُرْحَمُونَ ﴿٤٥﴾ وَمَا تَأْتِیهِم مِّنْ آیَةٍ مِّنْ آیَاتِ رَبِّهِمْ إِلَّا کَانُوا عَنْهَا مُعْرِضِینَ ﴿٤٦﴾

و چون به ایشان گفته شود: «از آنچه در پیش رو و پشت سر دارید بترسید، امید که مورد رحمت قرار گیرید» [نمى‌شنوند]. (۴۵) و هیچ نشانه‌اى از نشانه‌هاى پروردگارشان بر آنان نیامد، جز اینکه از آن رویگردان شدند. (۴۶)

Yet when it is said to them, “Beware of what lies before you, and what lies behind you, that you may receive mercy.” (45) Yet never came to them a sign of their Lord’s signs, but they turned away from it. (46)

سوره پر فضیلت یس (45-46)

یس 21

بِسْمِ اللَّـهِ الرَّحْمَـٰنِ الرَّحِیمِ

وَإِن نَّشَأْ نُغْرِقْهُمْ فَلَا صَرِیخَ لَهُمْ وَلَا هُمْ یُنقَذُونَ ﴿٤٣﴾ إِلَّا رَحْمَةً مِّنَّا وَمَتَاعًا إِلَىٰ حِینٍ ﴿٤٤﴾

و اگر بخواهیم غرقشان مى‌کنیم و هیچ فریادرسى نمى‌یابند و روى نجات نمى‌بینند. (۴۳) مگر رحمتى از جانب ما [شامل آنها گردد] و تا چندى [آنها را] برخوردار سازیم. (۴۴)

If We will, We can drown them—with no screaming to be heard from them, nor will they be saved. (43) Except by a mercy from Us, and enjoyment for a while. (44)

سوره پر برکت یس (43-44)

یس 20

بِسْمِ اللَّـهِ الرَّحْمَـٰنِ الرَّحِیمِ

وَآیَةٌ لَّهُمْ أَنَّا حَمَلْنَا ذُرِّیَّتَهُمْ فِی الْفُلْکِ الْمَشْحُونِ ﴿٤١﴾ وَخَلَقْنَا لَهُم مِّن مِّثْلِهِ مَا یَرْکَبُونَ ﴿٤٢﴾

و نشانه‌اى [دیگر] براى آنان اینکه: ما نیاکانشان را در کشتى انباشته، سوار کردیم. (۴۱) و مانند آن براى ایشان مرکبها[ى دیگرى‌] خلق کردیم. (۴۲)

Another sign for them is that We carried their offspring in the laden Ark. (41) And We created for them the like of it, in which they ride. (42)

سوره زیبای یس (41-42)

یس 19

بِسْمِ اللَّـهِ الرَّحْمَـٰنِ الرَّحِیمِ

وَالْقَمَرَ قَدَّرْنَاهُ مَنَازِلَ حَتَّىٰ عَادَ کَالْعُرْجُونِ الْقَدِیمِ ﴿٣٩﴾ لَا الشَّمْسُ یَنبَغِی لَهَا أَن تُدْرِکَ الْقَمَرَ وَلَا اللَّیْلُ سَابِقُ النَّهَارِ ۚ وَکُلٌّ فِی فَلَکٍ یَسْبَحُونَ ﴿٤٠﴾

و براى ماه منزلهایى معین کرده‌ایم، تا چون شاخک خشک خوشه خرما برگردد. (۳۹) نه خورشید را سزد که به ماه رسد، و نه شب بر روز پیشى جوید، و هر کدام در سپهرى شناورند. (۴۰)

And the moon: We have disposed it in phases, until it returns like the old twig. (39) The sun is not to overtake the moon, nor is the night to outpace the day. Each floats in an orbit. (40)

سوره مبارک یس (39-40)

یس 18

بِسْمِ اللَّـهِ الرَّحْمَـٰنِ الرَّحِیمِ

وَآیَةٌ لَّهُمُ اللَّیْلُ نَسْلَخُ مِنْهُ النَّهَارَ فَإِذَا هُم مُّظْلِمُونَ ﴿٣٧﴾ وَالشَّمْسُ تَجْرِی لِمُسْتَقَرٍّ لَّهَا ۚ ذَٰلِکَ تَقْدِیرُ الْعَزِیزِ الْعَلِیمِ ﴿٣٨﴾

و نشانه‌اى [دیگر] براى آنها شب است که روز را [مانند پوست‌] از آن برمى‌کنیم و بناگاه آنان در تاریکى فرو مى‌روند. (۳۷) و خورشید به [سوى‌] قرارگاه ویژه خود روان است. تقدیر آن عزیز دانا این است. (۳۸)

Another sign for them is the night: We strip the day out of it—and they are in darkness. (37) And the sun runs towards its destination. Such is the design of the Almighty, the All-Knowing. (38)

سوره پرنشانه یس (37-38)

یس 17

بِسْمِ اللَّـهِ الرَّحْمَـٰنِ الرَّحِیمِ

لِیَأْکُلُوا مِن ثَمَرِهِ وَمَا عَمِلَتْهُ أَیْدِیهِمْ ۖ أَفَلَا یَشْکُرُونَ ﴿35﴾ سُبْحَانَ الَّذِی خَلَقَ الْأَزْوَاجَ کُلَّهَا مِمَّا تُنبِتُ الْأَرْضُ وَمِنْ أَنفُسِهِمْ وَمِمَّا لَا یَعْلَمُونَ ﴿36﴾

تا از میوه آن و [از] کارکرد دستهاى خودشان بخورند، آیا باز [هم‌] سپاس نمى‌گزارند؟ (35) پاک [خدایى‌] که آنچه از زمین مى‌رویاند و [نیز] از خودشان و از آنچه نمى‌دانند، همه را نر و ماده آفریده است. (36)

That they may eat from its fruits, although their hands did not make it. Will they not be appreciative? (35) Glory be to Him who created all the pairs; of what the earth produces, and of their own selves, and of what they do not know. (36)

سوره پر کرامت یس (35-36)

یس 16

بِسْمِ اللَّـهِ الرَّحْمَـٰنِ الرَّحِیمِ

وَآیَةٌ لَّهُمُ الْأَرْضُ الْمَیْتَةُ أَحْیَیْنَاهَا وَأَخْرَجْنَا مِنْهَا حَبًّا فَمِنْهُ یَأْکُلُونَ ﴿33﴾ وَجَعَلْنَا فِیهَا جَنَّاتٍ مِّن نَّخِیلٍ وَأَعْنَابٍ وَفَجَّرْنَا فِیهَا مِنَ الْعُیُونِ ﴿34﴾

و زمین مرده، نشانه ای است براى ایشان، که آن را زنده گردانیدیم و دانه از آن برآوردیم که از آن مى‌خورند. (33) و در آن [زمین‌] باغهایى از درختان خرما و تاک قرار دادیم و چشمه‌ها در آن روان کردیم. (34)

And there is a sign for them in the dead land: We give it life, and produce from it grains from which they eat. (33) And We place in it gardens of palm-trees and vines, and cause springs to gush out of it. (34)

سوره روشنگر یس (33-34)

یس 15

بِسْمِ اللَّـهِ الرَّحْمَـٰنِ الرَّحِیمِ

أَلَمْ یَرَوْا کَمْ أَهْلَکْنَا قَبْلَهُم مِّنَ الْقُرُونِ أَنَّهُمْ إِلَیْهِمْ لَا یَرْجِعُونَ ﴿31﴾ وَإِن کُلٌّ لَّمَّا جَمِیعٌ لَّدَیْنَا مُحْضَرُونَ ﴿32﴾

مگر ندیده‌اند که چه بسیار نسلها را پیش از آنان هلاک گردانیدیم که دیگر آنها به سویشان بازنمى‌گردند؟ (31) و قطعاً همه آنان در پیشگاه ما احضار خواهند شد.(32)

Have they not considered how many generations We destroyed before them; and that unto them they will not return? (31) All of them, every single one of them, will be arraigned before Us. (32)

سوره پر کرامت یس (31-32)

یس 14

بِسْمِ اللَّـهِ الرَّحْمَـٰنِ الرَّحِیمِ

إِن کَانَتْ إِلَّا صَیْحَةً وَاحِدَةً فَإِذَا هُمْ خَامِدُونَ ﴿29﴾ یَا حَسْرَةً عَلَى الْعِبَادِ ۚ مَا یَأْتِیهِم مِّن رَّسُولٍ إِلَّا کَانُوا بِهِ یَسْتَهْزِئُونَ ﴿30﴾

تنها یک فریاد بود و بس. و بناگاه [همه‌] آنها سرد بر جاى فسردند. (29) دریغا بر این بندگان! هیچ فرستاده‌اى بر آنان نیامد مگر آنکه او را مسخره مى‌کردند. (30)

It was just one Cry, and they were stilled. (29) Alas for the servants. No messenger ever came to them, but they ridiculed him. (30)

سوره گرامی یس (29-30)

یس 13

بِسْمِ اللَّـهِ الرَّحْمَـٰنِ الرَّحِیمِ

بِمَا غَفَرَ لِی رَبِّی وَجَعَلَنِی مِنَ الْمُکْرَمِینَ ﴿27﴾وَمَا أَنزَلْنَا عَلَىٰ قَوْمِهِ مِن بَعْدِهِ مِن جُندٍ مِّنَ السَّمَاءِ وَمَا کُنَّا مُنزِلِینَ ﴿28﴾

که پروردگارم چگونه مرا آمرزید و در زمره عزیزانم قرار داد.» (27)پس از [شهادت‌] وى هیچ سپاهى از آسمان بر قومش فرود نیاوردیم و [پیش از این هم‌] فروفرستنده نبودیم. (28)

How my Lord has forgiven me, and made me one of the honored.” (27) After him, We sent down no hosts from heaven to his people; nor would We ever send any down. (28)

سوره نورانی یس (27-28)

یس 12

بِسْمِ اللَّـهِ الرَّحْمَـٰنِ الرَّحِیمِ

إِنِّی إِذًا لَّفِی ضَلَالٍ مُّبِینٍ ﴿24﴾ إِنِّی آمَنتُ بِرَبِّکُمْ فَاسْمَعُونِ ﴿25﴾ قِیلَ ادْخُلِ الْجَنَّةَ ۖ قَالَ یَا لَیْتَ قَوْمِی یَعْلَمُونَ ﴿26﴾

در آن صورت، من قطعاً در گمراهى آشکارى خواهم بود. (24) من به پروردگارتان ایمان آوردم. [اقرار] مرا بشنوید.» (25) [سرانجام به جرم ایمان کشته شد، و بدو] گفته شد: «به بهشت درآى.» گفت: «اى کاش، قوم من مى‌دانستند، (26)

In that case, I would be completely lost. (24) I have believed in your Lord, so listen to me.” (25) It was said, “Enter Paradise.” He said, “If only my people knew. (26)

سوره راهگشای یس (24-26)

یس 11

بِسْمِ اللَّـهِ الرَّحْمَـٰنِ الرَّحِیمِ

وَمَا لِیَ لَا أَعْبُدُ الَّذِی فَطَرَنِی وَإِلَیْهِ تُرْجَعُونَ ﴿22﴾ أَأَتَّخِذُ مِن دُونِهِ آلِهَةً إِن یُرِدْنِ الرَّحْمَـٰنُ بِضُرٍّ لَّا تُغْنِ عَنِّی شَفَاعَتُهُمْ شَیْئًا وَلَا یُنقِذُونِ ﴿23﴾

آخر چرا کسى را نپرستم که مرا آفریده است و [همه‌] شما به سوى او بازگشت مى‌یابید؟ (22) آیا به جاى او خدایانى را بپرستم که اگر [خداى‌] رحمان بخواهد به من گزندى برساند، نه شفاعتشان به حالم سود مى‌دهد و نه مى‌توانند مرا برهانند؟ (23)

“And why should I not worship Him Who created me, and to Whom you will be returned? (22) Shall I take other gods instead of Him? If the Merciful desires harm for me, their intercession will not avail me at all, nor will they save me. (23)

سوره راهنمای یس(22-23)

یس 10

بِسْمِ اللَّـهِ الرَّحْمَـٰنِ الرَّحِیمِ

وَجَاءَ مِنْ أَقْصَى الْمَدِینَةِ رَجُلٌ یَسْعَىٰ قَالَ یَا قَوْمِ اتَّبِعُوا الْمُرْسَلِینَ ﴿20﴾ اتَّبِعُوا مَن لَّا یَسْأَلُکُمْ أَجْرًا وَهُم مُّهْتَدُونَ ﴿21﴾

و [در این میان‌] مردى از دورترین جاى شهر دوان دوان آمد، [و] گفت: «اى مردم، از این فرستادگان پیروى کنید. (20) از کسانى که پاداشى از شما نمى‌خواهند و خود [نیز] بر راه راست قرار دارند، پیروى کنید. (21)

Then a man came running from the remotest part of the city. He said, “O my people, follow the messengers. (20) Follow those who ask you of no wage, and are themselves guided. (21)

سوره رهایی بخش یس (20-21)

یس 9

بِسْمِ اللَّـهِ الرَّحْمَـٰنِ الرَّحِیمِ

قَالُوا إِنَّا تَطَیَّرْنَا بِکُمْ ۖ لَئِن لَّمْ تَنتَهُوا لَنَرْجُمَنَّکُمْ وَلَیَمَسَّنَّکُم مِّنَّا عَذَابٌ أَلِیمٌ ﴿18﴾ قَالُوا طَائِرُکُم مَّعَکُمْ ۚ أَئِن ذُکِّرْتُم ۚ بَلْ أَنتُمْ قَوْمٌ مُّسْرِفُونَ ﴿19﴾

پاسخ دادند: «ما [حضور] شما را به شگون بد گرفته‌ایم. اگر دست برندارید، سنگسارتان مى‌کنیم و قطعاً عذاب دردناکى از ما به شما خواهد رسید.» (18) [رسولان‌] گفتند: «شومىِ شما با خود شماست. آیا اگر شما را پند دهند [باز کفر مى‌ورزید]؟ نه! بلکه شما قومى اسرافکارید.» (19)

They said, “We see an evil omen in you; if you do not give up, we will stone you, and a painful punishment from us will befall you.” (18) They said, “Your evil omen is upon you. Is it because you were reminded? But you are an extravagant people.” (19)

سوره هدایت بخش یس (18-19)

یس8

بِسْمِ اللَّـهِ الرَّحْمَـٰنِ الرَّحِیمِ

قَالُوا رَبُّنَا یَعْلَمُ إِنَّا إِلَیْکُمْ لَمُرْسَلُونَ ﴿16﴾ وَمَا عَلَیْنَا إِلَّا الْبَلَاغُ الْمُبِینُ ﴿17﴾

گفتند: «پروردگار ما مى‌داند که ما واقعاً به سوى شما به پیامبرى فرستاده شده‌ایم.» (16) و بر ما [وظیفه‌اى‌] جز رسانیدن آشکار [پیام‌] نیست.(17)

They said, “Our Lord knows that we are messengers to you. (16) And our only duty is clear communication.” (17)

سوره گران قدر یس (16-17)

یس7

بِسْمِ اللَّـهِ الرَّحْمَـٰنِ الرَّحِیمِ

قَالُوا مَا أَنتُمْ إِلَّا بَشَرٌ مِّثْلُنَا وَمَا أَنزَلَ الرَّحْمَـٰنُ مِن شَیْءٍ إِنْ أَنتُمْ إِلَّا تَکْذِبُونَ ﴿15﴾

[ناباوران آن دیار] گفتند: «شما جز بشرى مانند ما نیستید، و [خداى‌] رحمان چیزى نفرستاده، و شما جز دروغ نمى‌پردازید.» (15)

They said, “You are nothing but humans like us, and the Gracious did not send down anything; you are only lying.” (15)

سوره گرانقدر یس (15)

یس6

بِسْمِ اللَّـهِ الرَّحْمَـٰنِ الرَّحِیمِ

وَاضْرِبْ لَهُم مَّثَلًا أَصْحَابَ الْقَرْیَةِ إِذْ جَاءَهَا الْمُرْسَلُونَ (13) إِذْ أَرْسَلْنَا إِلَیْهِمُ اثْنَیْنِ فَکَذَّبُوهُمَا فَعَزَّزْنَا بِثَالِثٍ فَقَالُوا إِنَّا إِلَیْکُم مُّرْسَلُونَ (14)

[داستان‌] مردم آن شهرى را که رسولان بدانجا آمدند براى آنان مَثَل زن: (13) آنگاه که دو تن سوى آنان فرستادیم، و[لى‌] آن دو را دروغ گو پنداشتند، تا با [فرستاده‌] سومین [آنان را] تأیید کردیم، پس [رسولان‌] گفتند: «ما به سوى شما به پیامبرى فرستاده شده‌ایم.» (14)

And cite for them the parable of the landlords of the town—when the messengers came to it. (13) We sent them two messengers, but they denied them both, so We reinforced them with a third. They said, “We are messengers to you.” (14)

سوره زیبای یس (13-14)

یس5

بِسْمِ اللَّـهِ الرَّحْمَـٰنِ الرَّحِیمِ

إِنَّا نَحْنُ نُحْیِی الْمَوْتَىٰ وَنَکْتُبُ مَا قَدَّمُوا وَآثَارَهُمْ ۚ وَکُلَّ شَیْءٍ أَحْصَیْنَاهُ فِی إِمَامٍ مُّبِینٍ ﴿12﴾

آرى! ماییم که مردگان را زنده مى‌سازیم و آنچه را از پیش فرستاده‌اند، با آثار [و اعمال‌]شان درج مى‌کنیم، و هر چیزى را در کارنامه‌اى روشن برشمرده‌ایم.(12)

It is We who revive the dead; and We write down what they have forwarded, and their traces. We have tallied all things in a Clear Record. (12)

سوره هدایتگر یس (12)