بِسْمِ اللَّـهِ الرَّحْمَـٰنِ الرَّحِیمِ
وَاضْرِبْ لَهُم مَّثَلًا أَصْحَابَ الْقَرْیَةِ إِذْ جَاءَهَا الْمُرْسَلُونَ (13) إِذْ أَرْسَلْنَا إِلَیْهِمُ اثْنَیْنِ فَکَذَّبُوهُمَا فَعَزَّزْنَا بِثَالِثٍ فَقَالُوا إِنَّا إِلَیْکُم مُّرْسَلُونَ (14)
[داستان] مردم آن شهرى را که رسولان بدانجا آمدند براى آنان مَثَل زن: (13) آنگاه که دو تن سوى آنان فرستادیم، و[لى] آن دو را دروغ گو پنداشتند، تا با [فرستاده] سومین [آنان را] تأیید کردیم، پس [رسولان] گفتند: «ما به سوى شما به پیامبرى فرستاده شده‌ایم.» (14)
And cite for them the parable of the landlords of the town—when the messengers came to it. (13) We sent them two messengers, but they denied them both, so We reinforced them with a third. They said, “We are messengers to you.” (14)
سوره زیبای یس (13-14)
