بِسْمِ اللَّـهِ الرَّحْمَـٰنِ الرَّحِیمِ
وَآیَةٌ لَّهُمُ اللَّیْلُ نَسْلَخُ مِنْهُ النَّهَارَ فَإِذَا هُم مُّظْلِمُونَ ﴿٣٧﴾ وَالشَّمْسُ تَجْرِی لِمُسْتَقَرٍّ لَّهَا ۚ ذَٰلِکَ تَقْدِیرُ الْعَزِیزِ الْعَلِیمِ ﴿٣٨﴾
و نشانه‌اى [دیگر] براى آنها شب است که روز را [مانند پوست] از آن برمى‌کنیم و بناگاه آنان در تاریکى فرو مى‌روند. (۳۷) و خورشید به [سوى] قرارگاه ویژه خود روان است. تقدیر آن عزیز دانا این است. (۳۸)
Another sign for them is the night: We strip the day out of it—and they are in darkness. (37) And the sun runs towards its destination. Such is the design of the Almighty, the All-Knowing. (38)
سوره پرنشانه یس (37-38)
