بگو: «جز آنچه خدا براى ما مقرر داشته هرگز به ما نمىرسد. او سرپرست ماست، و مؤمنان باید تنها بر خدا توکل کنند.» *
و اگر خدا به تو زیانى برساند، آن را برطرفکنندهاى جز او نیست، و اگر براى تو خیرى بخواهد، بخشش او را ردکنندهاى نیست. آن را به هر کس از بندگانش که بخواهد مىرساند، و او آمرزنده مهربان است.**
و هیچ جنبندهاى در زمین نیست مگر [اینکه] روزیش بر عهده خداست، و [او] قرارگاه و محل مُردنش را مىداند. همه [اینها] در کتابى روشن [ثبت] است.***
و چه بسیار جاندارانى که نمىتوانند متحمّل روزى خود شوند. خداست که آنها و شما را روزى مىدهد، و اوست شنواى دانا. ****
هر رحمتى را که خدا براى مردم گشاید، بازدارندهاى براى آن نیست، و آنچه را که باز دارد، پس از [باز گرفتن] گشایندهاى ندارد، و اوست همان شکستناپذیر سنجیدهکار. *****
و اگر از آنها بپرسى: «چه کسى آسمانها و زمین را خلق کرده؟» قطعاً خواهند گفت: «خدا.» بگو: «[هان] چه تصور مىکنید، اگر خدا بخواهد صدمهاى به من برساند؛ آیا آنچه را به جاى خدا مىخوانید، مىتوانند صدمه او را برطرف کنند؛ یا اگر او رحمتى براى من اراده کند آیا آنها مىتوانند رحمتش را بازدارند؟» بگو: «خدا مرا بس است. اهل توکّل تنها بر او توکّل مىکنند.» ******
*توبه 51 **یونس 107 ***هود6 ****عنکبوت 60 *****فاطر2 ******زمر38