بِسْمِ اللَّـهِ الرَّحْمَـٰنِ الرَّحِیمِ
وَلَوْ نَشَاءُ لَطَمَسْنَا عَلَىٰ أَعْیُنِهِمْ فَاسْتَبَقُوا الصِّرَاطَ فَأَنَّىٰ یُبْصِرُونَ ﴿٦٦﴾ وَلَوْ نَشَاءُ لَمَسَخْنَاهُمْ عَلَىٰ مَکَانَتِهِمْ فَمَا اسْتَطَاعُوا مُضِیًّا وَلَا یَرْجِعُونَ ﴿٦٧﴾
و اگر بخواهیم، هر آینه فروغ از دیدگانشان مى‌گیریم تا در راه [کج] بر هم پیشى جویند؛ ولى [راه راست را] از کجا مى‌توانند ببینند؟ (۶۶) و اگر بخواهیم، هرآینه ایشان را در جاى خود مسخ مى‌کنیم [به گونه‌اى] که نه بتوانند بروند و نه برگردند. (۶۷)
If We will, We can blind their eyes as they rush towards the path—but how will they see? (66) And if We will, We can cripple them in their place; so they can neither move forward, nor go back. (67)
سوره راهنمای یس (66-67)
